دکتر سلامت

سوراخ کردن قسمت های بالایی گوش بسیار خطرناک است و می تواند خطرات جدی برای سلامتی به همراه داشته باشد. حتی با کوچک ترین تماس یا حرکت ناگهانی، گوش فرد ممکن است پاره شود که این امر می تواند منجر به خونریزی شدید و آسیب های جبران ناپذیری گردد. این نوع از سوراخ کردن گوش نه تنها از لحاظ پزشکی خطرناک است، بلکه می تواند عوارض طولانی مدت و جدی بر روی شنوایی و سلامت کلی گوش به جای گذارد. بنابراین توصیه می شود که از انجام چنین اقداماتی خودداری شود و در صورت تمایل به تزئینات گوش، از روش های ایمن و مجاز استفاده گردد.

در پیرسینگ، معمولاً قسمت نرم گوش سوراخ می شود، اما در چند سال اخیر، برخی از خانم ها بیش از یک سوراخ روی گوش ایجاد کرده اند و این سوراخ ها را در قسمت های بالایی گوش نیز انجام می دهند. بافت بالایی گوش بسیار نازک است و ممکن است با کوچک ترین تماس پاره شده و باعث خونریزی و آسیب به بافت غضروفی شود. همچنین، بافت استخوانی پشت گوش نیز ممکن است به واسطه گوشواره ها آسیب ببیند.

یرسینگ یا سوراخ کردن گوش اگر توسط پزشک ماهر و در شرایط مناسب انجام شود، عوارض خاصی ندارد اما در غیر این صورت، عوارض بسیاری دارد که شایع ترین آن ها عفونت است که تنها در یک سوم بیماران ملایم خواهد بود. دومین مشکل مربوط به تشکیل شدن بافت جوشگاهی و یا اسکار و یا گوشت اضافه است که در افراد مستعد تشکیل می شود و زیبایی آنها را پس از پیرسینگ مختل می کند.کلویید ها که در واقع همان گوشت اضافه هستند به سختی درمان میشوند وحتی ممکن است درمان کردن آن ها سبب تشدید کلویید گردد.

خطرات سوراخ کردن قسمت بالایی گوش

مشکل سومی که ممکن است به دنبال سوراخ کردن گوش ایجاد شود، مربوط به افرادی است که پوست آنها به فلزاتی مثل نیکل، مس، کبالت یا کروم حساسیت دارد. گوشواره هایی که در ترکیب آنها از این مواد استفاده شده است، به دلیل تماس مداوم با پوست می توانند عکس العمل آلرژیک و حساسیت ایجاد کنند. از آنجا که سوراخ کردن گوش در سنین کمتر از 11 سال ممکن است باعث ایجاد کلویید یا گوشت اضافه در محل سوراخ شود، بهتر است این کار را به سنین بعد از 11 سالگی موکول کرد.