دکتر سلامت

ناشنوایی یکی از مهم‌ترین معلولیت‌های جسمی محسوب می‌شود. قرارگیری در معرض صداهای بلند، به خصوص در بازه‌های زمانی طولانی، می‌تواند منجر به کاهش توانایی شنوایی افراد شود. این مسئله به دلیل آسیب‌رسانی به حواس شنوایی و ساختارهای دخیل در فرآیند شنیداری صورت می‌گیرد. در نتیجه، شناسایی به موقع این وضعیت و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه مناسب، اهمیت بسزایی در حفظ سلامت شنوایی افراد خواهد داشت.

اثرات سر و صدای بلند و طولانی بر بدن

آلودگی هوا و آب دو مشکل اساسی زیست محیطی هستند، در حالی که امروزه با افزایش سر و صدا و شلوغی محیط پیرامون ما، آلودگی صوتی نیز به این موارد اضافه شده است. اکثر مردم از وجود سر و صداهای مختلف در اطراف محل زندگی خود از جمله رفت و آمد وسایل نقلیه موتوری، هلی کوپترها و هواپیماها در آسمان، دریل و مته های فشاری برای کندن کوچه و خیابان، و همسایگانی که صدای رادیو، تلویزیون و یا ضبط خود را بیش از حد بلند می کنند، رنج می برند. این سر و صداها نه تنها ناخواسته بلکه غیر قابل پیش بینی و کنترل هستند.

ما در دنیای شلوغ و پر سر و صدا زندگی می کنیم. بیشتر وقت ها چنان سر و صدای زیادی اطراف ما وجود دارد که نسبت به آن بی توجه می شویم. در حقیقت، ما سرو صدا را به عنوان پس زمینه ای برای زندگی خود می پذیریم. این تا زمانی است که در می یابیم از مکالمات کنار گذاشته شده ایم و مجبور هستیم صدای تلویزیون را بیش از پیش زیاد کنیم، زیرا قادر به شنیدن صدای آن نیستیم. به نقل از "کر2"، حتی سر و صداهای روزمره مانند لوازم خانگی و دستگاه پخش کننده موسیقی قابل حمل می توانند به آرامی توانایی شنوایی شما را کاهش دهند. بنابر گزارش موسسه ملی ناشنوایی و دیگر اختلالات ارتباطی آمریکا (NIDCD)، قرار گرفتن در معرض سر و صداهای بلند و طولانی مدت می تواند به ساختارهای حساس در گوش داخلی آسیب وارد کرده و موجب ناشنوایی ناشی از سر و صدا (NIHL) شود. ناشنوایی می تواند چنان تدریجی باشد که تا زمان تبدیل شدن به مشکلی بزرگ متوجه آن نشوید. و این می تواند مشکلی دائمی باشد. قرار گرفتن در معرض سر و صداهای فوق العاده بلند، مانند صدای شلیک گلوله یا انفجار، می تواند بلافاصله موجب پارگی پرده گوش یا آسیب دیدگی استخوان های موجود در گوش میانی شود. گاهی اوقات، این شرایط موقتی است و شنوایی طی چند روز باز می گردد و همچنین می تواند شرایطی دائمی باشد.

ناشنوایی ناشی از سر و صدا

سر و صداهای شهری:ترافیک سنگین، مترو، موتورسیکلت ها، آژیرها ابزارهای رسیدگی به حیاط و باغ:چمن زن ها، دستگاه های دمنده برای جمع آوری برگ ها ابزارهای برقی:دریل، اره برقی، مته های سوراخ کننده سنگ موسیقی:دستگاه های پخش کننده موسیقی قابل حمل با هدفون، کنسرت های راک لوازم خانگی:مخلوط کن ها، دستگاه های غذاساز، خشک کن ها صدا بر مبنای دسی بل اندازه گیری می شود. بنابر گزارش موسسه ملی ناشنوایی و دیگر اختلالات ارتباطی آمریکا، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سر و صداهای بیش از 85 دسی بل می تواند به شنوایی آسیب وارد کند. بدون محافظ، شما باید قرار گرفتن در معرض سر و صداهای بالاتر از 100 دسی بل را به کمتر از 15 دقیقه محدود کنید. بیش از یک دقیقه قرار گرفتن در معرض سر و صدای بیش از 110 دسی بل یا بیشتر نیز شما را در معرض خطر ناشنوایی دائمی قرار می دهد.

سر و صداهایی که در منطقه خطر قرار دارند

خشک کن:80 تا 90 دسی بل مخلوط کن یا غذاساز آشپزخانه:80 تا 90 دسی بل ترافیک شهری سنگین:85 دسی بل چمن زن برقی:90 دسی بل مترو:90 دسی بل موتورسیکلت:90 تا 95 دسی بل دریل دستی یا بادی:100 دسی بل اسنوموبیل:100 دسی بل کنسرت راک:105 تا 100 دسی بل اره برقی:105 تا 110 دسی بل

دستگاه پخش کننده موسیقی در بالاترین حد صدا:105 تا 110 دسی بل

چمن زن بنزینی:106 دسی بل ماشین برف روب:106 دسی بل آژیرها:110 تا 140 دسی بل مته سوراخ کننده سنگ:130 دسی بل ترقه و سلاح قابل حمل:140 تا 150 دسی بل

صداهای بی خطر

صحبت کردن به صورت نجوا:30 دسی بل موتور یخچال:30 تا 45 دسی بل مکالمات معمولی:60 دسی بل ماشین ظرفشویی:60 دسی ب خشک کن لباس:60 دسی بل ترافیک متوسط:70 دسی بل جاروبرقی:70 دسی بل زنگ هشدار ساعت:70 دسی بل

چگونه از شنوایی خود محافظت کنیم

اندازه گیری شدت یک صدا دشوار است، اما اگر مجبور هستید برای این که شنیده شوید، فریاد بزنید یا نمی توانید صدای فردی که سه فوت (91 سانتیمتر) از شما فاصله دارد را بشنوید، احتمالا در منطقه خطر قرار دارید. اگر قدرت شنوایی شما کاهش یافته یا صدای وز وز یا زنگ زدن در گوش های خود را تجربه می کنید، ممکن است با آسیب دیدگی شنوایی خود مواجه باشید. از قرار گرفتن در معرض سر و صداهای بلند و طولانی مدت پرهیز کنید، اما اگر این امکان برای شما وجود ندارد می توانید اقدام های احتیاطی مناسب را مد نظر قرار دهید. صدای دستگاه های پخش کننده شخصی نباید بیشتر از نصف باشد. بنابر گزارش انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا، قرار دادن پنبه در گوش ها کمکی نخواهد کرد. از گوش گیرهایی که اندازه آن مناسب با کانال گوش انتخاب شده است، استفاده کنید. یا از روگوشی هایی استفاده کنید که گوش را به طور کامل می پوشاند و به اندازه کافی برای مسدود کردن سر و صدا تنگ هستند. شما به اندازه ای سرسخت نیستید که به سر و صداهای بلند عادت کنید. اگر به آنها عادت کرده اید، احتمالا به دلیل از دست دادن قدرت شنوایی است.