دکتر سلامت

علائم دیستروفی قرنیه در افراد مختلف متفاوت و متنوع است. در بسیاری از موارد، علائم اولیه این بیماری شامل درد خفیف، حساسیت به نور و احساس وجود جسمی خارجی در چشم است. در موارد شدیدتر و پیشرفته تر، پیوند قرنیه به عنوان یک روش درمانی مناسب مورد استفاده قرار می‌گیرد. بنابراین، طیف گسترده ای از علائم ممکن است در افراد مبتلا به دیستروفی قرنیه مشاهده شود که نیاز به توجه و درمان پزشکی مناسب دارد.

دیستروفی قرنیه چیست و چه علائمی دارد؟

دیستروفی های قرنیه اختلالات ژنتیکی چشم هستند که نسبتا نادر هستند و می توانند منجر به ناهنجاری های قرنیه شوند. این اختلالات ژنتیکی معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می دهند و به تدریج پیشرفت می کنند. این بیماری های چشمی می توانند علائمی مانند تاری دید، حساسیت به نور، دوبینی و درد چشم را ایجاد کنند. درمان های موجود برای دیستروفی های قرنیه شامل پیوند قرنیه، لنزهای تماسی خاص و در برخی موارد جراحی می باشد.

علائم دیستروفی قرنیه

علائم دیستروفی قرنیه ممکن است متفاوت باشد و به نوع دیستروفی قرنیه بستگی دارد. برخی از افراد علائمی ندارند و بعضی ها ممکن است در معرض لقاح قرنیه قرار گیرند که منجر به تاری دید یا از بین رفتن دید می شود، برخی افراد ممکن است فرسایش قرنیه را تجربه کنند که در آن، لایه بیرونی قرنیه به لایه بعدی اش متصل نمی شود که فرسایش قرنیه می تواند درد خفیف تا شدیدی در چشم، حساسیت به نور و احساس بودن چیزی در چشم را ایجاد کند.

علائم و نشانه های مشابه دیستروفی های قرنیه

مشکل دیستروفی قرنیه شرایطی است که طی آن یک قسمت یا چند قسمت از قرنیه شفافیت طبیعی خود را از دست می دهند. تقریبا بیش از20 نوع دیستروفی وجود دارد که روی تمام بخش های قرنیه تاثیر می گذارند اما شباهت هایی نیز با یکدیگر دارند که شامل:

دیستروفی های قرنیه معمولا ارثی هستند.

روی چشم چپ وراست به یک میزان تاثیر می گذارند.

به دلیل فاکتورهای خارجی، مثل آسیب ها یا نوع تغذیه ایجاد نمیشوند.

اکثر دیستروفی های قرنیه روی قسمت های دیگر بدن اثر نمی گذارند و در واقع از سایر بیمار ی های چشمی یا اعضای دیگر تاثیر نمی گیرند.

پیشرفت دیستروفی های قرنیه تدریجی است و به این صورت پیش می رود که معمولا ابتدا یکی از 5 لایه را درگیر می کنند و بعد به لایه های اطراف سرایت می کند.

اثر دیستروفی های قرنیه روی چشم فرد مبتلا متفاوت است، بعضی موجب افت شدید دید می شوند در حالیکه تعداد کمی هیچ گونه مشکلی ایجاد نمی کنند .در بقیه موارد ممکن است درد های مکرر بدون افت قابل توجه ایی در دید ایجاد شود.

بیشتر دیستروفی های قرنیه می توانند در افراد کاملا سالم، زن و مرد، به وجود بیایند.

اثر دیستروفی های قرنیه روی چشم فرد مبتلا متفاوت است، بعضی موجب افت شدید دید می شوند در حالیکه تعداد کمی هیچ گونه مشکلی ایجاد نمی کنند .در بقیه موارد ممکن است درد های مکرر بدون افت قابل توجه ایی در دید ایجاد شود.

تشخیص دیستروفی قرنیه:

اگر چشم پزشک شما مشکوک به دیستروفی قرنیه باشد، یک معاینه کامل چشم انجام خواهد داد و از سابقه بیماری چشم شما سؤال خواهد کرد. چشم پزشک شما از یک میکروسکوپ لامپ شکاف استفاده می کند تا قسمت جلویی چشم شما را به طور کامل بررسی کند.

برای افرادی که هیچ علائمی ندارند، یک معاینه چشم عادی ممکن است نشان دهنده دیستروفی های قرنیه باشد.در برخی موارد، تست ژنتیکی می تواند برای شناسایی دیستروفی های قرنیه استفاده شود.

درمان دیستروفی قرنیه :

گزینه های درمان دیستروفی قرنیه بستگی به نوع دیستروفی و شدت علائمش دارد. اگر هیچ نشانه ای از خود نشان نداده، پزشک ممکن است علائم پیشرفت را دنبال کند ؛ در برخی موارد، پزشک ممکن است قطره چشم، پماد یا درمان لیزر را توصیه کند.

برخی از افراد مبتلا به دیستروفی قرنیه، فرسایش قرنیه را تکرار می کنند که ممکن است با آنتی بیوتیک ها، قطره های روان کننده، پماد و یا لنزهای تماسی بافت محافظت شده از قرنیه درمان شوند اگر فرسایش ادامه یابد، پزشک ممکن است گزینه های درمان اضافی مانند استفاده از لیزر درمانی یا یک روش برای برداشتن قرنیه را توصیه کند.

در موارد شدیدتر، پیوند قرنیه (کراتوپلاستی) ممکن است ضروری باشد. در طی کراتوپلاستی، بافت قرنیه آسیب دیده یا ناسالم برداشته شده و با بافت قرنیه دندانی واضح جایگزین می شود.

برای برخی از انواع دیستروفیهای قرنیه، پیوند قرنیه نیز ممکن است ضروری باشد. پیوند قرنیه می تواند در بیماران مبتلا به فقدان بینایی بسیار موفق باشد یا قرنیه هایی که از دیستروفی های قرنیه به طور قابل توجهی آسیب دیده اند.

درمان دیستروفی قرنیه با پیوند

بسیاری از مشکلات می تواند بر وضوح کل قرنیه تأثیر بگذارند، زخم یا عفونت قرنیه می تواند باعث آسیب دیدگی اش شود. شرایط ارثی مانند دیستروفی قرنیه می تواند بینایی را مختل کند که در این موارد ممکن است پیوند قرنیه بتواند بینایی را بازگرداند.

دیستروفی قرنیه وگزینه های جراحی برای پیوند قرنیه:

اگر بینایی قابل رفع با عینک و یا لنزهای تماسی نباشد و یا اگر تورم دردناک قرنیه با داروها یا لنزهای تماسی خاص قابل رفع نشود، ممکن است که پیوند قرنیه مورد نیاز باشد.

پیوند قرنیه:

قرنیه را از یک اهدا کننده انسان دریافت می کنند. قبل از اینکه قرنیه اهدا شود برای پیوند، آزمایش هایی نیز برای تعیین ویروس هایی که باعث ایجاد هپاتیت، ایدز و باعث دیگر بیماری های بالقوه عفونی می شوند، انجام می شود.

پیوند قرنیه کامل :

در جراحی پیوند کامل قرنیه (شناخته شده به عنوان نفوذ کراتوپلاستی)، بخش دایره ای قرنیه آسیب دیده حذف می شود و منطقه تطبیق از مرکز قرنیه دونر خارج می شود و در محل خودش قرار می گیرد.

پیوند قرنیه با روش EK (کراتوپلاستی اندوتلیال):

تنها برآمدگی غیرعادی داخلی قرنیه برداشته می شود و یک صفحه نازک از بافت اهدا کننده بر روی سطح پشتی قرنیه قرار می گیرد.یک حباب هوادهی لایه سلول اندوتلیال را به جای خودش قرار می دهد و اجازه می دهد تا در موقعیت صحیح بماند.

روش پیوند قرنیه با لاملار :

لایه های سطحی قرنیه حذف و جایگزین با بافت سالم اهدا کننده می شود و بافت جدید در محل قرار می گیرد.

کدام قسمت از چشم قابل پیوند هستند؟

چشم به وسیله عصب بینایی به مغز متصل می شود، که سیگنال های بصری را از چشم به مغز می فرستد، جایی که آنها به صورت تصاویر تفسیر می شوند. اگرچه عصب بینایی بسیار نازک است، اما از بیش از یک میلیون رشته عصب کوچک تشکیل شده است ؛

اگر این فیبرهای عصبی قطع شوند، نمی توانند دوباره متصل شوند، به همین دلیل است که پیوند کامل چشم غیرممکن می شود حتی اگر جراح، چشم را به سوکت های چشم متصل کند، عصب را نمی توان دوباره وصل کرد و قادر به ارسال سیگنال به مغز نخواهد بود با این حال، پیوند قرنیه گزینه ای مناسب برای بسیاری از افراد مبتلا به اختلال بینایی است.

بینایی خوب نیاز به یک قرنیه سالم و روشن و واضح دارد ، اگر قرنیه شما آسیب دیده یا تحت تاثیر بیماری قرار گرفته، ممکن است متورم یا زخم شود. یک قرنیه که از طریق زخم شدن یا تورم، آسیب دیده است، یا نامنظم شکل گرفته، می تواند منجر به براق شدن یا تاری دید شود. از طریق پیوند قرنیه، بافت قرنیه آسیب دیده یا ناسالم حذف شده و جایگزین با بافت قرنیه دونور صاف و واضح می شود.

بیماران مبتلا به اختلالات اسکلرا یا ملتحمه (چشم خارجی) ممکن است قادر به انجام پیوند غشاهای آمنیوتیک باشند که می تواند در بهبود و بازسازی بافت های سطح چشم کمک کند.