دکتر سلامت

امید به زندگی برای افرادی که به بیماری آلزایمر مبتلا هستند بسیار حائز اهمیت و ضروری می‌باشد. در این نوشتار، مدت زندگی و عوامل موثر در افزایش طول عمر بیماران مبتلا به آلزایمر مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت. بررسی‌های علمی نشان می‌دهند که عواملی چون مراقبت‌های پزشکی مناسب، محیط زندگی سالم، تغذیه مغذی و فعالیت‌های ذهنی و جسمی منظم می‌توانند در طولانی‌تر شدن عمر این بیماران نقش بسزایی داشته باشند. همچنین حمایت‌های روحی و روانی خانواده و اجتماع نیز از جمله عوامل موثر در ارتقای امید به زندگی در افراد مبتلا به آلزایمر محسوب می‌شوند.

امید به زندگی و بقای بیماران مبتلا به آلزایمر

بسیاری از افراد مبتلا به زوال عقل با مشکلات حافظه خود و رویدادهای اخیر زندگی شان دست و پنجه نرم می کنند. آنها اغلب ممکن است فکر کنند که در دوره اولیه زندگی خود هستند و می خواهند کسی را ببینند که دیگر زنده نیست. برخی دیگر ممکن است در شناخت مکان ها، اشیاء و افراد آشنا ناتوان باشند؛ ممکن است شخص نه خود را در آینه بشناسد و نه دوست صمیمی یا یکی از اعضای خانواده اش را.

در مطالب قبلی به علائم و عوارض آلزایمر اشاره داشتیم و کامل درموردشان توضیح دادیم و حالا در این بخش نگاهی خواهیم داشت به نظر کارشناسان درمورد طول عمر بیماران مبتلا به آلزایمر خواهیم پرداخت. البته که عمر تنها دست خداوند است و بس ولی آنچه می خوانید نتایج تحقیقاتی است که مثل همیشه میتواند برای همه یکسان نباشد و پاسخ احتمالی سوال افرادی که آلزایمر می گیرند چقدر زنده می ماند، محسوب شود.

میانگین امید به زندگی برای شایع ترین انواع زوال عقل به شرح زیر است:

بیماری آلزایمر

حدود هشت تا 10 سال؛ اگر بیماری در دهه 80 یا 90 سالگی تشخیص داده شود، امید به زندگی کمتر است. تعداد کمی از افراد مبتلا به آلزایمر با مراقبت های شدید، 15 یا حتی 20 سال عمر میکنند.

زوال عقل عروقی

حدود پنج سال؛ این میزان کمتر از میانگین آلزایمر است، بیشتر به این دلیل که فردی که دچار زوال عقل عروقی است، احتمال مرگ ناشی از سکته مغزی یا حمله قلبی در او بیشتر از خود زوال عقل است.

دمانس فرونتوتمپورال

حدود شش تا هشت سال؛ اگر فردی FTD با بیماری نورون حرکتی( نوعی اختلال حرکتی) داشته باشد، زوال عقل او بسیار سریعتر پیشرفت می کند. امید به زندگی برای افرادی که هر دو بیماری را دارند به طور متوسط ​​حدود دو تا سه سال پس از تشخیص است.

زوال عقل از دو طریق باعث کاهش امید به زندگی می شود

1. برخی از بیماری‌هایی که ارتباط نزدیکی با بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی دارند، مانند دیابت و بیماری‌های قلبی عروقی که ارتباط نزدیکی با بیماری قلبی و سکته دارد.
2. در مراحل رشد زوال عقل که فرد اغلب بسیار ضعیف است و سیستم ایمنی ضعیف و مشکل بلع دارد و احتمالاً زمان زیادی را در رختخواب می‌گذراند.

همه اینها با افزایش احتمال ابتلا به سایر مشکلات پزشکی، می تواند منجر به مرگ شود، مانند عفونت ها، ذات الریه یا مشکلات قلبی عروقی مانند لخته شدن خون در مغز یا ریه.