دکتر سلامت

با تقویت حافظه معنایی پیش از ابتلا به بیماری آلزایمر می‌توانید از درگیری ذهن خود با این بیماری مخرب و رنج‌آور پیشگیری کنید. با تمرکز بر تقویت حافظه معنایی و مفاهیم انتزاعی، می‌توانید زمینه را برای حفظ و بازیابی خاطرات و مهارت‌های خود تا حد ممکن فراهم سازید. این امر نه تنها از پیشرفت بیماری آلزایمر جلوگیری می‌کند، بلکه به حفظ استقلال و کیفیت زندگی فرد مبتلا نیز کمک شایانی می‌نماید.

تقویت حافظه معنایی: راهکاری مؤثر برای مقابله با آلزایمر

آلزایمر بیماری دردناکی است که بسیاری از افراد در سراسر جهان با آن دست و پنجه نرم میکنند. اگرچه روشهای متعددی برای پیشگیری و درمان آلزایمر معرفی شده است، اما توانمندسازی حافظه معنایی میتواند راهکاری مؤثر برای رهایی از این بیماری باشد. با تقویت حافظه معنایی، افراد میتوانند از خطر ابتلا به آلزایمر کاسته و سلامت شناختی خود را ارتقا دهند.

بیماری آلزایمر بیماری چیزی فراتر از خاطرات شما را سرقت می کند. این بیماری توانایی شما در انجام وظایف ساده را نیز کاهش داده و چیزی جز سرگشتگی، ناامیدی و متکی بودن به دیگران برای مراقبت از خودتان را بر جای نمی گذارد. به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، تنها در آمریکا پنج و نیم میلیون نفر به آلزایمر مبتلا هستند. و در شرایطی که شاید فکر کنید توانایی مبارزه و غلبه بر این بیماری وجود ندارد، اما شما کاملا هم ناتوان نیستید. در حافظه معنایی تجربیات جدید جایی ندارند. در عوض، حافظه معنایی آن چیزی است که در طول زندگی خود درباره زندگی و جهان اطراف خود فرا گرفته اید. زمانی که قصد دارید چیزهای خاصی را که فرا گرفته اید به یاد آورید، مانند نام پایتخت فرانسه، اسامی رنگ ها، صداهای حروف، یا چگونگی بستن دکمه های یک پیراهن، شما از حافظه معنایی خود استفاده می کنید.

با تقویت حافظه معنایی ذهنتان را از آلزایمر نجات دهید

به گفته پژوهشگران، آگاهی از افت در حافظه معنایی پیش از بیماری آلزایمر فوق العاده اهمیت دارد، زیرا ممکن است امکان تقویت این ارتباطات پردازش معنایی از طریق تمرین وجود داشته باشد. کدام بزرگ تر است... یک مورچه یا یک خانه؟ بیشتر مطالعات درباره بیماری آلزایمر و نخستین مرحله آن - اختلال شناختی خفیف (MCI) - بر این که بیماری چگونه بر حافظه کوتاه مدت تاثیر می گذارد، متمرکز بوده اند. این تا زمانی بود که متخصصین بالینی، مانند پزشکان و پرستاران، که تجربه تعامل با بیماران را داشتند، این مساله را گزارش کردند که به نظر می رسد بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف در پردازش دانش معنایی دچار مشکل هستند و بر همین اساس پژوهشگران تصمیم گرفتند تا بررسی های دقیق تری در این زمینه داشته باشند. طی یک پژوهش 25 بیمار مبتلا به اختلال شناختی خفیف، 27 بیمار مبتلا به بیماری آلزایمر و 70 نفر که از نظر شناختی دچار مشکلی نبودند، مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهشگران تصمیم گرفتند درک شرکت کنندگان از اندازه را برای سنجش توانایی استفاده از اطلاعات معنایی به منظور قضاوت بین دو مجموعه از حقایق، مانند کدام بزرگ تر است:یک کلید یا یک مورچه، و یک کلید یا یک خانه، را آزمایش کنند. آنها تفاوت هایی بزرگ بین گروه سالم از نظر شناختی، گروه بیماران مبتلا به اختلال شناختی خفیف و بیماران مبتلا به آلزایمر، که کندترین عملکرد را در ارائه پاسخ به پرسش های مطرح شده داشتند، را مشاهده کردند. سپس، پژوهشگران با نشان دادن عکس یک مورچه و یک خانه بزرگ یا یک مورچه بزرگ و یک خانه کوچک پژوهش خود را ادامه دادند. این بار، بیماران مبتلا به اختلال شناختی ضعیف و آلزایمر مشکلی در ارائه پاسخ به بخش اول آزمایش نداشتند و قادر به انتخاب خانه در پاسخ به این پرسش که کدام بزرگتر است بودند. اما در صورت ابهام در تصویر - اندازه مورچه به بزرگی خانه کوچک بود - آنها دچار سردگمی شده، پاسخ اشتباه ارائه می کردند یا زمان بیشتری طول می کشید تا به پاسخ درست برسند. تمرین دادن حافظه معنایی خبر خوب این است که شما می توانید حافظه معنایی خود را تمرین و ارتقا دهید، و انجام این کار ممکن است به پیشگیری از نشانه های زوال شناختی کمک کند. از جمله این تمرینات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پیشگیری از آلزایمر با تقویت حافظه معنایی

تمرینات یادآوری بهترین تمرینات برای بهبود حافظه معنایی به یاد آوردن یک سری از واژه ها و افزایش تعداد و دشواری آنها است. به عنوان مثال، تلاش کنید نام تمام استان های ایران را به خاطر بسپارید، سپس مرکز هر استان، و پس از آن به سراغ قاره ها و کشورهای دیگر بروید. فراگیری زبانی جدید فراگیری زبانی جدید نیازمند گسترش و فراگیری واژگان جدید، قواعد دستور زبان جدید و ساختارهای جمله جدید است. در این شرایط حافظه معنایی به طور مداوم مورد استفاده قرار گرفته و تقویت می شود. پاسخ به پرسش ها یکی از دوستان یا یکی از اعضای خانواده شما می تواند یک سری از پرسش ها مانند این که اسامی ماه های سال چه هستند، یا اعداد بین 1 تا 15 چه هستند را برای شما بنویسد. همچنین، آنها می توانند جملات ناقص را در اختیار شما قرار دهند تا آنها را کامل کنید. به عنوان مثال، "لیمویی رنگ ..."، "پایتخت آمریکا ..."، و غیره. حل جدول کلمات متقاطع همانند مورد قبل، حل کردن جدول کلمات متقاطع موجب به یاد آوردن اطلاعات در حافظه معنایی برای پاسخ به پرسش ها می شود. حافظه معنایی به شما اجازه می دهد از چگونگی کارکرد جهان اطراف خود و چگونگی انجام وظایفی که در طول روز باید به آنها رسیدگی کنید، از درست کردن صبحانه تا مصرف دارو و تمیز کردن خانه، آگاه باشید. و افت این حافظه می تواند نشانه ای از حرکت در مسیر ابتلا به بیماری آلزایمر باشد. اقدامات لازم را اکنون انجام دهید و حافظه معنایی خود را تقویت کنید تا از نظر شناختی در زندگی خود شرایط مطلوبی داشته باشید.

تعریف حافظه معنایی

حافظه کوتاه مدت و حافظه بلند مدت دو دسته وسیع از حافظه­ ها در انسان می ­باشند. حافظه کوتاه مدت (حافظه کاری ) به صورت موقت رویدادهای تجربه شده را نگه می­دارد. این رویدادها یا در حال پیشرفت هستند و یا چند ثانیه پیش اتفاق افتاده ­اند . حافظه بلند مدت تجربه­ ها را برای دوره زمانی طولانی­ تری (دائم) نگه می ­دارد. این حافظه می­ تواند به دو نوع تقسیم شود:حافظه اظهاری و حافظه رویه ­ای . حافظه اظهاری «دانش صریح را که ما می­ توانیم آن­را بیان کنیم و نسبت به آن آگاهی داریم» نگه می ­دارد. حافظه رویه­ ای «دانش چگونگی انجام چیزها را که اغلب ضمنی است» نگه می­ دارد. حافظه اظهاری به دو نوع حافظه رویدادی و حافظه معنایی تقسیم می­ شود.

یکی از راههای نجات از آلزایمر تقویت حافظه معنایی است

هر چند که وجود حافظه معنایی و تمایز آن از حافظه رویدادی مورد بحث واقع شده است، حافظه معنایی به صورت عمومی از حافظه رویدادی جدا در نظر گرفته می­ شود و شامل «یک شبکه از وابستگی­ ها و مفهوم­ هایی است که دربرگیرنده دانش پایه­ ای ما از معنی کلمات، دسته ­بندی­ ها، حقایق، گزاره ­ها و شبیه آن» می­ باشد. بر خلاف حافظه رویدادی، حافظه معنایی تجربه­ های شخصی را نمایش نمی ­دهد ؛ بلکه شامل حقایقی مانند :«تهران پایتخت ایران است» می ­باشد. حافظه معنایی همچنین شامل دانش ­های عمومی­ ای می­ باشد که از تجربه­ های شخصی (حافظه رویدادی) انتزاع گرفته شده اند. انتزاع تجربه­ ها شامل «پاک کردن بسیاری از جزئیات دریافتی و نگهداری رابطه­ های مهم بین آن ها»می ­باشد. حافظه معنایی به حافظه رویدادی برای رمزگذاری و ذخیره نیاز ندارد اما بسیاری از عملگرهای حافظه رویدادی به حافظه معنایی وابستگی دارد. «پیشنهاد داده شده است که حافظه­ های بلند مدت رویدادی و معنایی در طول بازیابی با یکدیگر تعامل می­ کنند». یک عامل با حافظه رویدادی تجربه ­ها را به یاد می ­آورد و یک عامل با حافظه معنایی اطلاعات عمومی رامی­ داند.