دکتر سلامت

برای شناخت و تحلیل درست شخصیت افراد، صرفاً توجه به ظواهر ظاهری و نمایشی کافی نیست. با این حال، نحوه لباس پوشیدن یک فرد و زبان بدن وی در رمزگشایی و تفسیر "شخصیت" و ویژگی های شخصیتی او تأثیرگذار و قابل توجه است. به عبارت دیگر، علی رغم اینکه نباید به ظواهر به تنهایی بسنده کرد، این عوامل ظاهری می توانند شواهد و قرائنی در جهت شناخت عمیق تر شخصیت افراد محسوب شوند. بنابراین، تلفیق مشاهدات ظاهری با سایر مؤلفه های شناختی و روان شناختی می تواند به درک جامع تر و دقیق تری از شخصیت افراد منجر گردد.

در کمتر از 10 ثانیه می توانید بخشی از شخصیت طرف مقابلتان را شناسایی کنید. همدلی: فرد همدل همیشه توجه اش به طرف مقابل است، به چشمان شما نگاه می کند و خود را کمی کوتاه تر می کند. او بسیار لمسی به نظر می رسد و سرش کمی متمایل است تا بتواند حرف ها را بهتر بشنود. احساساتش از چهره اش هویداست. در مقابل، فردی که صمیمی و همدل نیست مرتبا گردن و مچ دست خود را حس می کند، با پایش ضربه می زند یا شئی به دست دارد و مرتبا با آن بازی می کند.

هوش: به نظر می رسد افرادی که لب های نازک و صورت های لاغری دارند باهوش تر از افرادی هستند که لب های پهن و صورت های بزرگی دارند. بسیاری از تحقیقات اجتماعی این موضوع را به اثبات رسانده است. افراد باهوش با اعتماد به نفس بالا همچنین ارتباط چشمی بیشتری با مخاطب برقرار می کنند.

علاقه: اگر طرف مقابل به شما نگاه می کند اما انگشتان پایش به داخل چرخیده یعنی در حال قضاوت منفی در مورد شماست. زمانی که فردی از شما خوشش نمی آید می توانید این موضوع را به سادگی از وضعیت ناخودآگاه بدن او بفهمید. حالت بدنی این فرد انگار شکست خورده است. برعکس وقتی فردی با شما راحت است اعضای بدنش به سمت شما چرخیده و آرامش دارد.

عشق: اگر فردی مجذوب شما باشد داخل بازوی خود را حین صحبت با شما لمس می کند و ابروهایش گره خورده نیست و به چشمان شما نگاه می کند. لحن صحبت او هم ریتمیک و مخملی است. اگر فردی به شما علاقه نداشته باشد به صورت شما مستقیما نگاه نمی کند و حین معاشرت با شما گردنش را می خاراند و انگشتان دستش را به حالت عصبی به هم می مالد.